Het bestuur van Hof 3 is versterkt met twee nieuwe bestuursleden. XXXXXXXXXXXXX en Marijn Gillissen, die volgend jaar Adèle Stuijfzand opvolgt als voorzitter. Een kennismaking.
Marijn (28): ‘Thomas, mijn partner, en ik lagen op het strand in Vietnam toen de mail van Hans van Zetten binnenkwam, waarin hij dringend om kandidaten voor het voorzitterschap verzocht. We zeiden tegelijk tegen elkaar, dat doen we. Thuis bleek dat Thomas de komende tijd ’s avonds vaak bezet zou zijn, dus daarom zit ik nu hier. De volgende klus is voor hem.
Ik ben aan het promoveren op de stamceltransplantatie van leukemie patiënten. Maar daarnaast heb ik nog best tijd voor verenigingswerk. Dat heb ik ook altijd gedaan. Ik vind het ook niet meer dan logisch dat je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen woonomgeving. Dus we hebben Hans vanaf het strand meteen een mailtje gestuurd dat hij op ons kon rekenen.
Niet mopperen, maar doen
Ik zit nog maar net in het bestuur, voorlopig als secretaris, maar ben onder de indruk van wat er allemaal gebeurt. Het is ook leuk om met mensen samen te werken die zich allemaal met hart en ziel inzetten om er wat moois van te maken. Zo ben ik zelf ook. Als iets te gek is voor woorden, dan moet je niet mopperen maar er iets aan doen. In het AMC kennen we de Kafkaknop, als je echt niet meer weet hoe je iets opgelost moet krijgen, druk je daar op. Toen hier laatst in de Rapenburgerstraat, waar we sinds vier maanden met veel plezier wonen, het grofvuil na een week nog niet was opgehaald, bleek de gemeente Amsterdam een soortgelijke ‘knop’ te hebben; het online formulier Melding openbare ruimte. De volgende ochtend kreeg ik een email dat ze ermee aan de slag gingen. En met een dag was het weg. Niet mopperen, maar doen!’
Ik vind het logisch dat je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen woonomgeving.
XXXXXXXXXXXXX: ‘Die P, die staat voor Pieter, zo heette mijn opa. Die P, die vind ik mooi, dus die houd ik erin! Ik woon hier nu bijna vier jaar tot volle tevredenheid. Ik werk ook vanuit dit huis in de Rapenburgerstraat. Mijn bedrijf heet Rechtshulp thuis. Ik geef juridisch advies op maat. Dat kan van alles zijn, van een burenruzie tot een BV die op knappen staat. Voor het bestuur ga ik nu grondig uitzoeken hoe het precies zit met het tijdelijk verhuren van de appartementen als vakantieverblijf. Dat doe ik met veel plezier! Ik wilde eigenlijk het leger in, net als mijn vader vroeger. Maar juist mijn vader raadde me het af. Hij zei, straks zit je in Afghanistan!
Toen heb ik nog even de Politieacademie overwogen want ik wilde commissaris worden, maar uiteindelijk is het Rechten in Leiden geworden. Dat was een goede keuze, want al snel merkte ik dat ik een echte ondernemer ben. Ik wilde tijdens mijn studie al voor mezelf beginnen en heb dat ook gedaan.
Binnenkort gaan we trouwen
Het geluk lacht me toe. Sinds een paar maanden woont Fariba bij me in huis en op 1 juni gaan we trouwen. Daar kijk ik erg naar uit. Het bestuurswerk wil ik eigenlijk net zo aanpakken zoals mijn vader dat deed. Ik wil de coherentie laten zien, de samenhang. We wonen hier met zijn allen en met elkaar moeten we er iets leuks van maken. Ik wil graag dat we van deze gemeenschap een goede woonomgeving voor iedereen maken en houden. Ik heb er, dat had mijn vader ook niet, geen moeite mee de eigenaren op hun verantwoordelijkheid te wijzen. Problemen dienen in eerste instantie onderling opgelost te worden, maar als het uit de hand mocht lopen, laat ik mijn gezicht zien. Ik hoop natuurlijk dat dat niet nodig is.
We wonen hier met elkaar en moeten er met elkaar iets moois van maken.
